|
|
||
|
Yaban Kazları - Wild Geese Kurutulmuş Çiçekler - Pressed Flowers From http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Wild_geese.jpg
|
||
|
Kartal hep Kartal değildi. Kartal, Kartal olmadan önce Yucatangee, Konuşan'dı. Yucatangee konuştu da konuştu. Öyle konuştu ki kendisinden başka hiçbir şeyi duymaz oldu. Ne nehri, ne rüzgârı, hatta ne de Kurt'u. Kuzgun geldi ve ona dedi ki "Kurt'un karnı aç. Eğer konuşmayı bırakırsan onu duyacaksın. Rüzgârı da. Ve rüzgârı duyduğun zaman uçacaksın." Bunun üzerine sustu. Ve kendi doğası, Kartal oldu. Kartal süzülerek yükseldi ve onun uçuşu söylenmesi gereken her şeyi söyledi. ~ 'Kuzeyde Bir Yer' dizisinden alıntı ~
The Eagle wasn't always the Eagle. The Eagle, before he became the Eagle, was Yucatangee, the Talker. Yucatangee talked and talked. It talked so much it heard only itself; not the river, not the wind, not even the Wolf. The Raven came and said "The Wolf is hungry. If you stop talking, you'll hear him. The wind too. And when you hear the wind, you'll fly. So he stopped talking. And became its nature, the Eagle. The Eagle soared, and its flight said all it needed to say. ~ Quoted from 'Northern Exposure' ~
|
||
|
Yaban
Kazları - Mary Oliver
İyi olmak zorunda değilsin. Dizlerinin üstünde yürümen gerekmez çölde yüz mil, tövbe ederek.
Yalnızca
içindeki uysal hayvanın sevdiği
şeyi sevmesine izin ver yeter. Bana
çaresizliğini anlat, kendininkini, ben de sana benimkini
anlatacağım. O
esnada dünya dönmeye devam eder. O esnada güneş ve yağmurun berrak damlaları
kırlarda, çayırlarda ve derin ağaçlarda, dağlarda ve nehirlerde gezinir. O esnada yaban
kazları parlak mavi semalarda, yeniden evin yolunu tutar. Kim olduğun, ne kadar yalnız olduğun
farketmez, dünya senin hayal gücüne sunar kendisini, sana aynı yaban kazları gibi seslenir, kulakları tırmalarcasına ve heyecanla— defalarca duyurur sana yerini şeylerin ailesindeki.
|
Wild
Geese by Mary Oliver
You do not have to be good. You do not have to walk on your knees for a hundred miles through the desert, repenting. You only have to let the soft animal of your body love what it loves. Tell me about your despair, yours, and I will tell you mine. Meanwhile the world goes on. Meanwhile the sun and the clear pebbles of the rain are moving across the landscapes, over the prairies and the deep trees, the mountains and the rivers. Meanwhile the wild geese, high in the clean blue air, are heading home again. Whoever you are, no matter how lonely, the world offers itself to your imagination, calls to you like the wild geese, harsh and exciting - over and over announcing your place in
the family of things.
|
|
